Kan ve Kan Yapıcı Organlar » Antitrombotikler » Antitrombotik İlaçlar » Heparin » Nadroparin Kalsiyum
Formülü:
0.6 ml enjektabl steril solüsyonda:
Nadroparin kalsiyum (INN) ................................5700 IU AXa (15000 ICU AXa’ya eşdeğerdir)
Kalsiyum hidroksit çözeltisi veya dilüe HCI......km.....pH = 5.0-7.5
Enjeksiyonluk su ..................................................km....0.6 ml
(1 ICU AXa, 0.38 IU AXa’ya eşdeğerdir.)
Farmakolojik özellikleri:
Farmakodinamik: Nadroparin kalsiyum standart heparinden depolimerizasyon yoluyla elde edilen düşük molekül ağırlıklı heparindir. Nadroparin kalsiyum, sülfatlı polisakkarid glikozaminoglikan zincirlerinin heterojen bir karışımıdır; ortalama molekül ağırlığı yaklaşık 4300 daltondur. Nadroparin spesifik olarak pentasakkarid moleküllerinden oluşmuştur ; bunlar plazma proteini olan antitrombin III’e (ATIII) bağlanma için yüksek afinite gösterir. Bu bağlanma, nadroparinin faktör Xa’nın hızlandırılmış inhibisyonuna yol açarak antitrombotik etki göstermesini sağlar. ATIII’e bağlı olmayan diğer özellikleri de aynı zamanda antitrombotik etkiye yardım edebilir; ancak bu etkilerin göreceli katkısı saptanmamıştır. Bu etkiler doku faktör yolu inhibitörlerinin (Tissue Factor Pathway Inhibitor: TFPI) uyarılmasını, endotelyal hücrelerden doku plasminojen aktivatörlerinin doğrudan serbestleşmesi aracılığıyla fibrinoliz aktivasyonunu ve hemorojik parametrelerin (kan viskozitesinin azalması, trombosit ve granülosit membran akışkanlığının artışı) modifikasyonunu içerir. Nadroparinin farmakodinamik etkisi yaklaşık 90 IU/mg (85 ila 110 IU/mg) olan anti-Xa aktivitesi ve yaklaşık 27 IU/mg olan anti-IIa aktivitesiyle ilşkilidir. Fraxiparine’in anti-Xa aktivitesinin anti-IIa’ya oranı 3.5:1 iken bu oran heparin için 1:1’dir. Nadroparin kalsiyumun antitrombotik etkisi çabuk başlar ve uzun süre devam eder.
Farmakokinetik: Nadroparinin varlığı, anti-Xa etkinlik düzeyi gibi pıhtılaşma mekanizmaları üzerindeki etkisiyle ölçülür. Subkutan enjeksiyonu takiben biyoyararlanımı yaklaşık %89’dur. Subkutan uygulama sonrası doruk plazma anti-Xa aktivitesine 3-5 saat sonra ulaşılır. aPTT’nin (aktif parsiyel tromboplastin zamanı) ve trombin zamanının maksimal uzaması yaklaşık olarak 4. saatte gerçekleşir. Anti-Xa etkinliği enjeksiyondan 18 saat sonra devam ederse de, eliminasyon yarı-ömrü yaklaşık 3.5 saattir. Kararlı duruma 6. günde ulaşılır.
Sağlıklı gönüllülerde nadroparin profilaktik dozunun (2850 IU) subkutan uygulaması sonrasında , maksimum aPTT ve trombin zamanı 4 saatte 2 saniye gibi ihmal edilebilir düzeyde artmış ve aPTT başlangıç değerlerine 8 saat sonra dönmüştür. Tedavi dozlarını takiben aPTT sadece hafifçe uzamıştır (kontrol değerinin 1.2 misli; standart heparin ile aPTT değerlerinin tedavi dozunda kontrol değerinin 1.5-2.5 misli olması hedeflenir).
Farmakokinetik çalışmalarda nadroparin dozu ile plazma anti-Xa aktivitesi arasında doğrusal bir ilişki gözlemlenmiştir. Fraxiparine eliminasyonu, başlıca renal mekanizmalarla gerçekleşir, ancak son bilgiler renal eliminasyon öncesi hepatik metabolizmaya uğrayabileceğini düşündürmektedir.
Böbrek yetmezliği Böbrek yetmezliği olan hastalarda Fraxiparine eliminasyonu uzar. Şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda, anti-Xa aktivitesi eliminasyon yarı-ömrünün yaklaşık 6 saate, doruk etkiye ulaşma süresinin yaklaşık 4 saate uzadığını göstermiştir. Halbuki sağlıklı gönüllülerde eliminasyon yarı-ömrü 3.5 saattir. Şiddetli böbrek yetmezliğinde subkutan doz sonrası, anti-Xa aktivitesiyle ölçülen AUC (eğri altında kalan alan), sağlıklı gönüllülere nazaran %60 artmıştır.
Endikasyonları:
-Tromboembolik komplikasyonların profilaksisinde (özellikle genel veya ortopedik cerrahide)
-Tromboembolik bozuklukların tedavisinde
-Unstabil angina ve akut fazda bulunan Q-dalgasız miyokard enfarktüsünde aspirinle kombine kullanım
- Hemodiyaliz sırasında pıhtı oluşmasını önlemede
Kontrendikasyonları:
-Nadroparine aşırı hassasiyet
-Geçmişte nadroparin ile trombositopeni görülmüşse (Uyarılar/Önlemler bölümüne bakınız)
-Heparinin neden olmadığı yaygın intravasküler koagülasyon hariç, hemostaz bozukluklarına bağlı aktif kanama veya kanama riski artışı -Kanayabilecek organik lezyon (aktif peptik ülser)
-Hemorajik serebrovasküler hastalıklar
-Akut bakteriyel endokardit
Uyarılar/Önlemler:
Trombosit sayısı kontrolü
-Heparin (standart veya düşük molekül ağırlıklı heparin) trombositopeniye neden olabileceğinden Fraxiparine tedavisi boyunca trombosit sayısının kontrol edilmesi gerekir.
-Bazen ciddi olabilen, nadir trombositopeni vakaları bildirilmiştir. Bu durum arteriyel veya venöz tromboz ile ilişkili (veya ilişkisiz) olabilir ve tedavinin durdurulmasını gerektirir. Bu tanı aşağıdaki vakalarda gözönünde bulundurulmalıdır:
• trombositopeni
• trombosit sayısında, başlangıç değerinin %30-50’sine varan belirgin azalma
• tedavi edilen trombozun kötüleşmesi
• tedavi sırasında oluşan tromboz
• yaygın intravasküler koagülasyon
Bu etkiler büyük olasılıkla immüno-alerjik kökenlidir ve ilk defa tedavi olanlarda, genellikle tedavinin 5. günü ile 21. günü arasında görüldüğü bildirilmiştir. Bununla beraber, heparine bağlı trombositopeni hikayesi olanlarda bu belirtiler çok erken ortaya çıkar.
-Daha önce heparin (standart veya düşük molekül ağırlıklı heparin) ile trombositopeni oluşmuş ise, heparin uygulanması gerekli olduğunda Fraxiparine ile tedavi düşünülebilir; böyle vakalarda dikkatli klinik takip ve en az günlük trombosit sayımı değerlendirmesi yapılmalıdır. Eğer trombositopeni oluşursa, erken dönemde trombositopeninin tekrarladığı bazı vakalar bildirildiğinden tedavi hemen durdurulmalıdır.
-Heparin (standart veya düşük molekül ağırlıklı heparin) ile trombositopeni oluşursa, heparin uygulamasına devam edilmesi gerekiyorsa, başka bir düşük molekül ağırlıklı heparin uygulaması düşünülebilir. Bu durumda en azından günlük kontrol yapılmalı ve tedavi mümkün olan en kısa zamanda bitirilmelidir, çünkü daha önce oluşan trombositopeninin ilaç değişikliğinden sonra da devam ettiği vakalar bildirilmiştir. In vitro agregasyon testleri ancak sınırlı bir veri sağlar.
-Salisilatlar, non-steroid antienflamatuvar ilaçlar ve tiklopidinin nadroparin ile birlikte uygulanması göreceli kontrendikasyon oluşturur (İlaç etkileşmeleri bölümüne bakınız).
Aşağıdaki durumlarda dikkatli uygulanmalıdır:
• Karaciğer yetersizliğinde
• Böbrek yetersizliğinde (şiddetli böbrek yetmezliği olan hastalarda azaltılmış dozlar düşünülmelidir)
• Kontrol altına alınmamış arteriyel hipertansiyonda • Geçirilmiş sindirim sistemi ülserlerinde veya kanayabilecek herhangi bir organik lezyon varlığında
• Koryo-retinanın damarsal hastalıklarında
• Beyin, omurilik veya göz cerrahi müdahalelerinden sonraki dönemde uygulanırken
Gebelik ve Laktasyonda Kullanım: Gebelik: Gebelik kategorisi B’dir. Hayvan çalışmalarında teratojenik veya fetus üzerine toksik etki görülmemiştir. Ancak insanlara ait plasentadan geçişle ilgili klinik veri sınırlıdır. Gebelerde Fraxiparine kullanımı önerilmemektedir. Laktasyon: İlacın anne sütüne geçişi ile ilgili bilgi sınırlı olduğundan, Fraxiparine emziren annelerde önerilmemektedir.
Araç ve Makina Kullanmaya Etkisi: Etkisi bildirilmemiştir.
Yan etkiler/Advers etkiler:
Diğer heparin preparatları ile de görülen:
-Değişik bölgelerde kanama belirtileri; diğer risk faktörlerini taşıyan hastalarda daha sık görülür (Kontrendikasyonları ve İlaç etkileşmeleri bölümlerine bakınız).
-Bazı trombositopeni vakaları ve bazen trombojenik vakalar bildirilmiştir (Uyarılar/Önlemler bölümüne bakınız).
-Standart ve düşük molekül ağırlıklı heparinlerle nadir bazı vakalarda cilt nekrozu (genellikle enjeksiyon yerinde görülür) bildirilmiştir. Bunu takiben sistemik arazları olan veya olmayan purpura, infiltratif veya ağrılı eritemli lekeler görülür. Bu durumda tedavi hemen durdurulmalıdır.
-Enjeksiyon yerinde küçük hemotom. Bazı vakalarda sert nodüller ortaya çıkabilir. Bu nodüller heparin içeren kistler değil, enflamatuvar bir reaksiyonun göstergesidir. Bunlar genellikle birkaç gün içinde kaybolur ve tedavinin devam etmemesi için bir neden teşkil etmez.
-Cilt reaksiyonları Aşağıdaki olaylar da oluşabilir:
• tedavinin durdurulmasını takiben geri dönüşümlü eozinofili,
• anjioödem dahil, genel hipersensitivite reaksiyonları,
• transaminazlarda genellikle geçici artış,
• çok nadir olarak, priapizm ve bazı vakalarda heparinin indüklediği aldosteron baskılanmasına bağlı geri dönüşümlü hiperkalemi bildirilmiştir. BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.
İlaç etkileşimleri:
Kanama riskini artırabileceklerinden, asetil salisilik asit (veya diğer salisilatlar), nonsteroid antienflamatuvar ilaçlar veya tiklopidin ile birlikte kullanımı önerilmez. Eğer böyle bir kombinasyon uygulamak zorunluluğu varsa klinik ve biyolojik takip çok dikkatli yapılmalıdır.
Fraxiparine, oral antikoagülan (heparin ile tedaviye INR verilen değerde stabilize oluncaya kadar devam edilir), sistemik kortikosteroidler (gliko) ve dekstran kullanılan hastalarda ihtiyatla uygulanmalıdır.
Kullanım şekli ve dozu:
NOT: DOZ BELİRLEME
Her bir düşük molekül ağırlıklı heparin için özel doz talimatına dikkat edilmelidir, çünkü doz belirtmek için farklı ünite sistemleri (ünite veya mg) kullanılmaktadır. Fraxiparine intramusküler kullanılmaz. Tromboembolik hastalıkların tedavisinde ve profilaksisinde,
Fraxiparine subkütan yolla uygulanmalıdır. Hemodiyaliz esnasında pıhtı oluşumunun önlenmesinde, Fraxiparine her seansın başında arteriyel hatta uygulanmalıdır. Dereceli şırıngalar dozun vücut ağırlığına göre düzenlenebilmesi için hazırlanmıştır. Fraxiparine subkütan (cilt altına) enjeksiyon şeklinde uygulandığında enjeksiyon yeri genelde anterolateral abdominal duvardır, değişimli olarak sağa ve sola uygulanır. İğne, baş ve işaret parmakları arasında tutulan cilt pilisine eğimli olarak değil, dikey olarak tam batırılmalı ve enjeksiyon boyunca cilt iki parmak arasında tutulmalıdır.
Tromboembolik komplikasyonların profilaksisinde:
Genel profilaksi: Günde tek doz 0.3 ml Fraxiparine uygulanır ve normal süre en az 7 gündür. Bütün vakalarda profilaksi, risk döneminde ve en az hasta ayağa kalkıncaya kadar uygulanmalıdır. Genel cerrahide ilk doz ameliyattan 2-4 saat önce verilmelidir. Ortopedik cerrahi: Başlangıç dozları ameliyattan 12 saat önce ve ameliyat bitiminden 12 saat sonra uygulanmalıdır. Bu dozlar ve bunu takip eden günde tek doz uygulaması, vücut ağırlığına göre ve aşağıdaki tablo esas alınarak düzenlenir. Tedavi en az 10 gün uygulanmalıdır. Bütün vakalarda profilaksi riskli dönem boyunca ve en az hasta ayağa kalkıncaya kadar sürdürülmelidir.
Ortopedik cerrahi Günde bir defa subkütan enjekte edilecek Fraxiparine hacmi
Vücut ağırlığı (kg) Ameliyat öncesi ve 3 üncü güne kadar 4 üncü günden itibaren
<50 0.2 ml 0.3 ml
50-69 0.3 ml 0.4 ml
≥70 0.4 ml 0.6 ml
Tromboembolik bozuklukların tedavisinde: Fraxiparine subkütan olarak günde iki defa (12 saatte bir) ve normalde 10 gün süreyle uygulanır. Vücut ağırlığına göre ve aşağıdaki tablo esas alınarak düzenlenir.
Tromboembolik bozuklukların tedavisi
Vücut ağırlığı (kg) Günde 2 defa subkütan enjekte edilecek Fraxiparine hacmi
< 50 0.4 ml
50-59 0.5 ml
60-69 0.6 ml
70-79 0.7 ml
80-89 0.8 ml
≥90 0.9 ml
Herhangi bir kontrendikasyon olmadığı takdirde, oral antikoagülan tedavisine en kısa sürede başlamak gerekir. Fraxiparine ile tedavi INR hedefine erişilmeden durdurulmalıdır.
Fraxiparine tedavisi süresince trombosit sayısı kontrol edilmelidir (Uyarılar/Önlemler bölümüne bakınız).
Unstabil angina ve Q-dalgasız miyokard enfarktüsünün tedavisinde:
Fraxiparine 12 saat aralıklarla günde 2 kez subkütan enjeksiyon yoluyla, her bir enjeksiyonda 86 IU anti-Xa/ kg olacak şekilde, aspirinle (önerilen dozlar 160-325 mg yükleme dozundan sonra, 75-325 mg, oral yoldan) kombine edilerek uygulanmalıdır. Başlangıç dozu, i.v. bolus ve subkütan yoldan 86 IU anti-Xa/ kg olacak şekilde uygulanmalıdır. Olağan tedavi süresi yaklaşık 6 gün ile klinik stabilizasyon arasında değişir. Doz, aşağıdaki gibi vücut ağırlığı ile ayarlanır.
Unstabil angina ve Q-dalgasız miyokard enfarktüsünün tedavisi
Vücut ağırlığı (kg)
Enjekte edilen hacim
Başlangıçtaki i.v. bolus
s.c. enjeksiyonlar (her 12 saatte bir)
<50
50 – 59
60 – 69
70 – 79
80 – 89
90 – 99
≥ 100
0,4 ml
0,5 ml
0,6 ml
0,7 ml
0,8 ml
0,9 ml
1,0 ml
0,4 ml
0,5 ml
0,6 ml
0,7 ml
0,8 ml
0,9 ml
1,0 ml
Hemodiyaliz sırasındaki pıhtı oluşmasını önleme:
Diyalizin teknik şartları dikkate alınarak her bir hasta için en uygun doz saptanmalıdır. Fraxiparine genellikle tek doz olarak her seansın başlangıcında arteriyel hattan verilir. Hemoraji riskinde başka nedene bağlı artış saptanmamış hastalarda başlangıçta vücut ağırlığına göre aşağıdaki dozlar önerilir:
Hemodiyaliz sırasındaki pıhtı oluşmasını önlemede
Vücut Ağırlığı (kg) Diyaliz başlangıcında enjekte edilecek Fraxiparine hacmi
< 50 0.3 ml
50-69 0.4 ml
≥70 0.6 ml
Hemoraji riski taşıyan hastalarda, diyaliz sırasında dozun yarısı uygulanmalıdır. 4 saatten uzun süren seanslarda diyaliz sırasında ilave bir küçük doz uygulanabilir. Daha sonraki diyaliz seanslarında doz ilk uygulamada gözlenen etkiye bağlı olarak ayarlanır.
DOZ AŞIMI
Subkütanöz veya intravenöz doz aşımının en önemli klinik belirtisi hemorajidir. Trombosit sayısı ve diğer koagülasyon parametrelerine bakılmalıdır. Basit kanamalar nadiren belli bir tedaviyi gerektirir ve Fraxiparine’nin daha sonraki dozlarının geciktirilmesi veya azaltılması genellikle yeterli olur.
Protamin sülfat kullanımı sadece daha ciddi vakalarda düşünülmelidir. Protamin sülfat Fraxiparine’nin antikoagülan etkisini büyük oranda nötralize eder fakat anti-Xa aktivitesinin bir kısmı devam eder. 0,6 ml protamin sülfat yaklaşık 0,1 ml Fraxiparine’i nötralize eder. Heparin enjeksiyonunu takiben geçen süreye göre, enjekte edilecek protamin miktarı gözönünde bulundurulmalı ve bu süreye göre gerektiğinde doz azaltılmalıdır.
ÖZEL UYARI Diğer preparatlarla karıştırmayınız. Şırıngalar bir kez kullanıma mahsustur.
SAKLAMA KOŞULLARI 25°C’nin altında oda sıcaklığında saklayınız. Sıcaktan koruyunuz.
Atc Kodu:
B01AB06
İthalatçı Firma:
Glaxo Smith Kline İlaçları San.Ve Tic.A.Ş
Telefon: (212) 339 44 00
Email: [email protected]