Telzir 700 Mg 60 Film Tablet

Enfeksiyona Karşı Kullanılan (Antienfektif) İlaçlar » Sistemik Antiviral İlaçlar » Virüslere Karşı Direkt Etkili İlaçlar » Proteaz inhibitörleri » Fosamprenavir

Formülü:

Beher film tablet 700mg fosamprenavir (kalsiyum tuzu şeklinde) içerir. Film kaplama maddesi olarak Opadry Pink kullanılmıştır.

Farmakolojik özellikleri:

Farmakodinamik özellikleri: Etkin kısım olan amprenavirin oluşması için fosamprenavirin in vivo ortamda metabolize olması gerekmektedir. İn vivo metabolizma olmadığında fosamprenavir in vitro enzimatik ve antiviral tetkiklerde ihmal edilebilir düzeyde etkililiğe sahiptir ve bu nedenden ötürü bu tür tetkikler amprenavir kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Amprenavir HIV proteazının yarışmalı bir inhibitörüdür. Viral proteazın viral replikasyon için gerekli olan öncü poliproteinlerini bölme yetisini bloke etmektedir. Amprenavir in vitro ortamda HIV-1 ve HIV-2 replikasyonunun güçlü ve selektif bir inhibitörüdür. İzole deney düzeneklerinde, didanosin, zidovudin, abakavir dahil nükleosid inhibitörleriyle ve proteaz inhibitörü sakinavirle in vitro ortamda sinerjik etkileşimi olduğu gösterilmiştir. İndinavir, ritonavir ve nelfinavirle kombinasyon durumunda aditif etkileşimi olduğu gösterilmiştir.
Farmakokinetik özellikleri: Oral uygulamayı takiben fosamprenavir sistemik dolaşıma ulaşmadan önce neredeyse tamamen amprenavir ve organik olmayan fosfata hidrolize edilmektedir. Fosamprenavirin amprenavire dönüştürülme işleminin öncelikli olarak bağırsak epitelinde gerçekleştiği düşünülmektedir. Telzir ve ritonavirin birlikte uygulanmasını takiben amprenavirin farmakokinetik özellikleri sağlıklı erişkin bireylerde ve HIV-enfeksiyonlu hastalarda değerlendirilmiş ve bu iki grup arasında önemli bir farka rastlanmamıştır. Ritonavirin Telzir ile birlikte uygulanması plazma amprenavir farmakokinetiğini, öncelikli olarak amprenavir metabolizmasının baskılanması üzerinde artırmaktadır ve böylece PI-deneyimi olmayan ve çoklu-PI-deneyimi olan hastalar dahil, çeşitli düzeylerde HIV proteaz inhibitörü deneyimi olan hastalardan, amprenavir için IC50 değerlerinin üzerinde plazma amprenavir konsantrasyonları elde edilmektedir. Her ikisi de aç karna uygulanan Telzir tablet ve oral süspansiyon formülasyonları eşdeğer plazma amprenavir AUC∞ değerleri vermiş ve Telzir oral süspansiyon formülasyonu, oral tablet formülasyonuna kıyasla %14 oranında daha yüksek amprenavir Cmax seviyesi sağlamıştır. Ritonavirin Telzir ile birlikte uygulanması amprenavir plazma AUC düzeyini, Telzir'in tek başına uygulandığında elde edilen değerlere kıyasla yaklaşık 2 kat ve plazma Cτ,ss düzeyini 4-6 kat artırmaktadır. Telzir / ritonavir kombinasyon rejimlerinin uygulanması (700 / 100 mg günde iki sefer ve 1400 / 200 mg günde tek sefer), PI-deneyimsiz (ortalama protein bağlanması IC50 = 0.146 μg/ml olarak ayarlanmış) ile yoğun PI-deneyimli (ortalama protein bağlanması IC50 = 0.90 μg/ml olarak ayarlanmış) hastalar arasında, HIV'e karşı amprenavir için ortalama IC50 değerlerinin üzerinde plazma amprenavir konsantrasyonları sağlamaktadır.
Emilim: Günde tek sefer 1400 mg Telzir ve günde tek sefer ritonavir 200 mg'ın çoklu doz oral uygulamasını takiben amprenavir, doz uygulamasından yaklaşık 2 (0.8-5.0) (tmax) saat sonra ortaya çıkan, 7.24 (6.32-8.28) düzeyinde geometrik ortalama (%95 GA) kararlı durum maksimum plazma amprenavir konsantrasyonuyla hızlı bir şekilde emilmektedir. Ortalama kararlı durum plazma amprenavir ani düşen konsantrasyonu (Cmin) 1.45 (1.16-1.81) μg/ml ve AUC24,ss 69.4 (59.7-80.8) saat.μg/ml olarak bulunmuştur. Günde iki sefer Telzir 700 mg ve günde iki sefer ritonavir 100 mg'ın çoklu doz oral uygulamasını takiben amprenavir, doz uygulamasından yaklaşık 1.5 (0.75-5.0) (tmax) saat sonra ortaya çıkan, 6.08 (5.38-6.68) düzeyinde geometrik ortalama (%95 GA) kararlı durum maksimum plazma amprenavir konsantrasyonuyla hızlı bir şekilde emilmektedir. Ortalama kararlı durum plazma amprenavir ani düşen konsantrasyonu (Cmin) 2.12 (1.77-2.54) μg/ml ve AUC24,ss 79.2 (69.0-90.6) saat.μg/ml olarak bulunmuştur. Fosamprenavir oral süspansiyonun yüksek oranda yağ içeren bir öğünle birlikte uygulanması, bu formülasyonun aç karna uygulanmasına kıyasla plazma amprenavir AUC düzeyini yaklaşık %25 oranında ve Cmax seviyesini yaklaşık %40 oranında düşürmüştür. Telzir oral süspansiyon gıdayla birlikte alınmalı ve dozaj rejimi bu doğrultuda ayarlanmalıdır (bkz. Kullanım şekli ve dozu). Fosamprenavirin insanlardaki mutlak biyoyararlanımı belirlenmemiştir.
Dağılım: Telzir uygulamasını takiben amprenavirin görünür dağılım hacmi yaklaşık 430 litredir (70 kg vücut ağırlığı varsayımıyla 6 l/kg) ve bu da amprenavirin sistemik dolaşımın ötesinde dokulara serbest bir şekilde nüfuz etmesiyle büyük bir dağılım hacmi olduğunu göstermektedir Telzir ritonavirle birlikte uygulandığında, büyük bir olasılıkla amprenavir biyo-yararlanımındaki artışa bağlı olarak yaklaşık %40 oranında azalmaktadır. Amprenavir yaklaşık %90 oranında proteine bağlanmaktadır. Alfa, asit glikoprotein (AAG) ve albümine bağlanmakla birlikte AAG için daha yüksek bir afiniteye sahiptir.
Metabolizma: Fosamprenavir ağız yoluyla uygulamayı takiben bağırsak epitelinden emilirken hızlı bir şekilde ve neredeyse tamamen amprenavir ve organik olmayan fosfata hidrolize edilmektedir. Amprenavir ağırlıklı olarak karaciğer tarafından metabolize edilmekte ve %3’ten küçük bir bölümü değişmeden idrar yoluyla atılmaktadır. Öncelikli metabolizma yolu sitokrom P450 3A4 enzimi üzerindendir. Amprenavir metabolizması, CYP3A4’ün baskılanması üzerinden ritonavir tarafından baskılanmakta ve bunun neticesinde amprenavirin plazma konsantrasyonları artmaktadır. Bu nedenden ötürü CYP3A4 indüktörleri, inhibitörleri ya da substratları olan ilaçların, Telzir ve ritonavirle birlikte uygulandıklarında dikkatli bir şekilde kullanılmaları gerekmektedir (bkz. Kontrendikasyonlar ve İlaç Etkileşimleri ).
Eliminasyon: Telzir'in uygulanmasını takiben amprenavirin yarılanma ömrü 7.7 saattir. Amprenavirin plazma yarılanma ömrü, Telzir ritonavirle birlikte uygulandığında artmaktadır. Amprenavirin öncelikli eliminasyon yolu karaciğer metabolizması üzerindendir ve %3’ten en az bir kısmı değişmeden idrar yoluyla atılmaktadır. Metabolitler ve değişmemiş amprenavir, uygulanan amprenavir dozunun idrarda yaklaşık %14’ünü ve dışkıda yaklaşık %75’ini teşkil etmektedir.
Özel popülasyonlar: Çocuk hastalar: Ritonavirle kombinasyon halinde fosamprenavirin farmakokinetiği pediyatrik hastalarda araştırılmamıştır. Yaşlı hastalar: Ritonavirle kombinasyon halinde fosamprenavirin farmakokinetiği 65 yaşın üzerindeki hastalarda araştırılmamıştır. Yaşlı hastaları tedavi ederken potansiyel karaciğer, böbrek ya da kalp fonksiyon bozuklukları, eşzamanlı hastalık ya da başka ilaç tedavileri dikkate alınmalıdır. Böbrek bozukluğu: Böbrek bozukluğu olan hastalar özel olarak araştırılmamıştır. Amprenavirin terapötik dozunun %3’ten az bir kısmı değişmeden idrar üzerinden atılmaktadır. Ritonavirin de böbrek atılımı ihmal edilebilir düzeydedir; bu nedenden ötürü böbrek bozukluğunun amprenavir ve ritonavir eliminasyonu üzerindeki etkisinin asgari düzeyde olması beklenmektedir. Karaciğer bozukluğu: Fosamprenavir insanlarda amprenavire dönüştürülmektedir. Amprenavir ve ritonavirin temel eliminasyon yolu karaciğer metabolizmasıdır. Bu kombinasyonun karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanımına ilişkin veri sınırlı sayıda mevcut olduğundan özel doz önerileri yapılamamaktadır. Netice itibariyle ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, hafif ya da orta derecede karaciğer bozukluğu olan hastalarda dikkatli bir şekilde kullanılmalı (bkz. Özel uyarılar ve Önlemler) ve ağır karaciğer bozukluğu olan hastalarda ise kullanılmamalıdır (bkz. Kontrendikasyonlar).

Endikasyonları:

Düşük dozda ritonavir ile kombinasyon halinde Telzir, diğer antiretroviral maddelerle kombinasyon halinde kullanılmak üzere İnsan Bağışıklık Yetmezliği Virüsü (HIV) ile enfekte erişkinlerin tedavisinde endikedir.

Kontrendikasyonları:

Telzir, fosamprenavir, amprenavir, ritonavir ya da bu tıbbi ürünün yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılık öyküsü bulunan kişilerde ve ağır akciğer rahatsızlığı olan hastalarda kontrendikedir.
Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, sitokrom P450 (CYP 3A4) substratları olan, dar terapötik pencereye sahip tıbbi ürünlerle birlikte tatbik edilmemelidir.
Bu ilaçların birlikte uygulanması bu tıbbi ürünlerin metabolizmasının rekabetli olarak inhibisyonuna neden olabilir ve plazma konsantrasyonlarında artış için potansiyel yaratarak, örneğin kalp aritmileri (örneğin terfenadin, cisapride, pimozid), uzun süreli sedasyon ya da solunum depresyonu (örneğin triazolam, midazolam) ya da periferik vazospazm ya da iskemi (örneğin ergotamin, dihidroergotamin, ergonovin ve metilergonovin) gibi ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici advers olaylara yol açabilir.
Ritonavir aynı zamanda CYP2D6'yı da in vitro ve in vivo ortamda inhibe etmekle birlikte bu CYP3A4'e kıyasla daha düşük seviyede gerçekleşmektedir. Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, CYP2D6 metabolizmasına yüksek derecede bağımlı olan ve plazma konsantrasyonlarındaki artışın ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici sonuçlara yol açabileceği tıbbi ürünlerle birlikte tatbik edilmemelidir. Bu tıbbi ürünlerin arasında flekainid ve propafenon da yer almaktadır (Daha fazla ayrıntı için lütfen ritonavir için reçete bilgilerine başvurunuz)
Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, amprenavirin plazma konsantrasyonlarında büyük düşüşler beklenmesi nedeniyle rifampisinle birlikte tatbik edilmemelidir. Plazma konsantrasyonlarında azalma riski ve amprenavirin klinik etkilerinin azalması nedeniyle ritonavirle kombinasyon halinde Telzir kullanılırken sarı kantaron (Hypericum perforatum) içeren bitkisel ilaçlar kullanılmamalıdır.

Uyarılar/Önlemler:

Hastaların Telzir / ritonavir kombinasyonunun ya da mevcut tüm diğer antiretroviral tedavilerin HIV'yi tedavi etmediği ve hala fırsatçı enfeksiyonlar ya da HIV enfeksiyonunun diğer komplikasyonlarını geliştirebilecekleri konusunda uyarılmaları gerekmektedir. Telzir / ritonavir kombinasyonları dahil mevcut antiretroviral tedavilerin HIV'in cinsel temas ya da kan yoluyla bulaşma riskini önledikleri kanıtlanmamıştır. Uygun önlemlerin alınması gerekmektedir.

Fosamprenavir bir sülfonamid kısmı içermektedir. Sülfonamid sınıfına mensup ilaçlar ile Telzir arasında çapraz hassasiyet potansiyeli olup olmadığı bilinmemektedir. Telzir'in temel çalışmalarında, bir sülfonamid alerjisi öyküsü olup fosamprenavir / ritonavir alan hastalara kıyasla bir sülfonamid alerjisi olmayıp fosamprenavir / ritonavir alan hastalarda döküntü geliştirme riskinin arttığına ilişkin bir kanıt saptanmamıştır. Yine de ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, sülfonamid alerjisi öyküsü olan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.

Telzir oral süspansiyon propil ve metil parahidroksibenzoat ihtiva etmektedir. Bu ürünler bazı kişilerde alerjik reaksiyonlara yol açabilmektedir. Bu reaksiyon gecikmeli olarak gerçekleşebilir.

Telzir / ritonavir kombinasyonunun çocuklar ve 18 yaşından küçük ergenlerde güvenlik ve etkililiği henüz gösterilmemiştir.

Karaciğer / Böbrek fonksiyon bozukluğu: Telzir / ritonavir kombinasyonun, önemli karaciğer ve böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda farmakokinetiği ve güvenliğine ilişkin sınırlı sayıda veri mevcuttur.

Amprenavir ve ritonavirin her ikisi de temelde karaciğerde metabolize edilmektedir ve bu nedenden Telzir / ritonavir kombinasyonu, hafif ya da orta dereceli karaciğer bozukluğu olan hastalara verilirken dikkatli davranılmalı ve ağır karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanılmamalıdır (bkz. Kontrendikasyonlar). Hepatit B ya da C enfeksiyonu ya da tedavi öncesinde transaminazlarında belirgin artış olan hastalarda transaminaz artışı olma riski daha yüksektir. Tedaviye başlamadan önce tedavi sırasında düzenli aralıklarla uygun laboratuvar tetkikleri yapılmalıdır. Amprenavir ve ritanovirin böbrek klerensi ihmal edilebilir düzeyde olduğundan, böbrek bozukluğu olan hastalarda plazma konsantrasyonlarında artış olması beklenmemektedir. Amprenavir ve ritonavir yüksek derecede proteinlere bağlandıklarından hemodiyaliz ya da periton diyaliziyle bunların önemli ölçüde uzaklaştırılması olası değildir.

Tıbbi ürünler – potansiyel etkileşimler: Hem fosamprenavirin etken metaboliti olan amprenavir hem de ritonavir sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) inhibitörleridir. Netice itibariyle ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, dar bir terapötik pencereye sahip olan ve CYP3A4 substratları olan ilaçların plazma düzeylerini yükseltebilir ve dolayısıyla birlikte verilmemesi gerekmektedir.

CYP3A4'ün indüktörleri, inhibitörleri ya da substratları olan diğer tıbbi ürünler de ciddi ve/veya yaşamı tehdit edici ilaç etkileşimlerine neden olabilir. Bu nedenden ötürü ritonavirle kombinasyon halinde Telzir bu tür ürünlerle uygulandığında dikkat edilmesi gerekmektedir (bkz. Kontrendikasyonlar ve İlaç Etkileşmeleri).

HMG-CoA redüktaz inhibitörleri lovastatin ve simvastatin CYP3A4 metabolizmasına büyük ölçüde bağımlı olduklarından Telzir ve ritonavirin simvastatin ya da lovastatin ile birlikte uygulanması, rabdomiyoliz dahil myopati riskinin artması nedeniyle tavsiye edilmemektedir. Telzir ve ritonavir, daha küçük ölçüde CYP3A4 tarafından metabolize edilen atorvastatin ile birlikte uygulandığında da dikkat edilmesi gerekmektedir. Bu durumda atorvastatin dozunun azaltılması düşünülebilir (bkz. 4.5 Diğer ilaçlarla etkileşim ve diğer etkileşim türleri). Eğer bir HMG-CoA reduktaz inhibitörüyle tedavi endikasyonu mevcutsa, pravastatin ya da fluvastatin kullanılması önerilmektedir (bkz. İlaç etkileşmeleri).

Bepridil metabolizmasından sorumlu olan izozim(ler) henüz keşfedilmemiş olmakla birlikte bepridil metabolizmasından öncelikli olarak sorumlu olan metabolik yollara CYP450 enzim sistemi aracılık etmektedir. Amprenavir ve ritonavir, ilaç metabolizmasından en sık sorumlu olan CYP3A4 izozimi inhibitörleri olduklarından ve bepridilin plazma maruziyetindeki bir artış yaşamı tehdit edici aritmi riskini artırabileceğinden Telzir ve ritonavir bepridil ile birlikte uygulanırken dikkat edilmelidir. Amprenavir ya da ritonavir ile amiodaron, lidokain (sistemik), trisiklik antidepresanlar, kinidin ve varfarin arasında ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici ilaç etkileşimleri meydana gelebilir. Birlikte kullanıma bağlı potansiyel güvenlik sorunları riskini asgari düzeye indireceğinden bu maddelerin konsantrasyonları takip edilmelidir (varfarin – Uluslararası Normalize Edilmiş Oran (INR) takibi). Telzir ve ritanovir alan hastalara sildenafil reçete edilirken özellikle dikkat edilmelidir. Telzir ve ritonavirin sildenafil ile birlikte uygulanmasının sildenafil konsantrasyonlarını önemli ölçüde artırması beklenmektedir ve hipotansiyon, senkop, görme değişiklikleri ve priapizme neden olabilir. Amprenavirin rifabütin ile birlikte verilmesi, rifabütin plazma konsantrasyonlarında (AUC) %200 oranında bir artışa yol açmaktadır. Ritonavir Telzir ile birlikte uygulandığında, rifabütin konsantrasyonlarında daha da büyük bir artış olması beklenmektedir. Telzir ve ritonavir ile birlikte uygulandığında rifabütin dozajında, önerilen dozun en az %50 oranında azaltılması tavsiye edilmektedir ve hastaların klinik takip altında tutulması gerekmektedir.

Amprenavir ve ritonavir arasındaki etkileşim potansiyeli nedeniyle hormonal kontraseptiflerin etkililiği değişebilmekle birlikte bu etkileşimin niteliğini tahmin etmek için elimizde yeterli bilgi mevcut değildir. Bu nedenden ötürü çocuk doğurma potansiyeli olan kadınlarda alternatif, güvenilir doğum kontrol yöntemlerinin kullanılması tavsiye edilmektedir.

Amprenavir ve ritonavirin her ikisi de metadon plazma konsantrasyonlarını düşürmektedir. Bu nedenden ötürü ritonavirle kombinasyon halinde Telzir ile birlikte metadon verildiğinde hastalar opiyat yoksunluk sendromu yönünden izlenmelidir. Telzir ile birlikte uygulandığında metadon dozunda yapılması gereken ayarlamalara ilişkin halen tavsiyede bulunulması mümkün değildir.

CYP3A4'ün güçlü bir inhibitörü olmasının yanı sıra, ritonavir aynı zamanda bir CYP2D6 inhibitörü ve CYP1A2, CYP2C9 ve glukuronosil transferaz indüktörüdür. Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, CYP2D6 metabolizmasına büyük ölçüde bağımlı olan ve plazma konsantrasyonlarındaki artış ciddi ve/veya yaşamı tehdit edici sonuçlar doğurabilen tıbbi ürünlerle birlikte verilmemelidir. Bu tıbbi ürünler arasında flekainid ve propafenon bulunmaktadır. Telzir ve ritonavirin diğer tıbbi ürünlerle birlikte dozaj rejimini belirlemeden önce ritonavirin prospektüs bilgilerine başvurulmalıdır.

Döküntü / deri reaksiyonları: Hafif ya da orta dereceli döküntüsü olan hastalar Telzir / ritonavir kombinasyonuna devam edebilir. Uygun antihistaminikler (örneğin setrizin dihidroklorür) kaşıntıyı azaltabilir ve döküntünün geçme sürecini hızlandırabilir. Stevens-Johnson sendromu dahil ciddi ve yaşamı tehdit edici deri reaksiyonları, klinik geliştirme programında yer alan kişilerin %1'inden azında rapor edilmiştir. Ciddi döküntü durumunda ya da sistemik ya da mukozal semptomların eşlik ettiği orta yoğunlukta döküntü durumunda Telzir / ritonavir kombinasyonunun kullanımı kalıcı olarak bırakılmalıdır.

Hemofilik hastalar: Proteaz inhibitörleriyle tedavi edilen A ve B tipi hemofilik hastalarda, spontan cilt hematomları ve hemartozları dahil artmış kanama raporları bulunmaktadır. Bazı hastalarda faktör VIII uygulanması gerekmiştir. Rapor edilen vakaların yarısından çoğunda proteaz inhibitörleriyle tedaviye devam edilmiş ya da tedavi kesilmişse bile tekrar başlanmıştır. Etki mekanizması keşfedilmemiş olsa da bir sebep-sonuç ilişkisi olduğu düşünülmüştür. Bu nedenden ötürü hemofilik hastaların kanama artışı olasılığı konusunda bilgilendirilmeleri gerekmektedir.

Hiperglisemi: Proteaz inhibitörleri dahil antiretroviral tedavi uygulanan hastalarda şeker hastalığı başlangıcı, hiperglisemi ya da mevcut şeker hastalığında alevlenme meydana gelebildiği rapor edilmiştir. Bunlardan bazılarında hiperglisemi ciddi olmuş ve bazı vakalarda aynı zamanda ketoasidoz da görülmüştür. Bu hastaların birçoğunda şaşırtıcı tıbbi sorunlar meydana gelmiş ve bunlardan bazıları için şeker hastalığı ya da hiperglisemi gelişmesiyle ilişkili maddelerle tedavi uygulanması gerekmiştir.

Vücut yağı dağılım değişikliği: Bir proteaz inhibitörü içeren rejimler dahil kombinasyon antiretroviral tedavi bazı hastalarda vücut yağı dağılımında değişime neden olmuştur. Proteaz inhibitörleri ayrıca örneğin hipertrigliseritemi, hiperkolesterolemi, insülin direnci ve hiperglisemi benzeri metabolik anomalilerle de ilişkilidir. Klinik muayeneye yağ dağılımındaki değişikliğe ilişkin fiziksel bulguların değerlendirilmesi de dahil edilmelidir. Serum lipidlerinin ve kan şekeri ölçümü de ihmal edilmemelidir. Bu olayların mekanizması ve kardiyovasküler hastalık riskinde artış gibi uzun vadeli sonuçların gelişip gelişmediği bilinmemektedir.

Gebelik ve emzirme döneminde kullanımı: Gebelik kategorisi: C. Telzir gebelik sırasında endike değildir. Gebelik sırasında ancak potansiyel faydalar fetusa yönelik potansiyel riski haklı çıkartıyorsa kullanılmalıdır. HIV virüsünün anne sütüne aktarılma olasılığı nedeniyle çocukların emzirilmesi kontrendikedir.

Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkileri: Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir'in araba ve makine kullanma üzerindeki etkisine ilişkin herhangi bir çalışma gerçekleştirilmemiştir.

Yan etkiler/Advers etkiler:

Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir'in güvenliği, çeşitli başka antiretroviral maddelerle kombinasyon halinde kontrollü klinik çalışmalarda incelenmiştir. En sık rapor edilen (tedavi edilen kişilerin > %5’inde) istenmeyen etkiler gastrointestinal olaylar (bulantı, ishal, karın ağrısı ve kusma) ve baş ağrısıdır. Telzir / ritonavir kombinasyon tedavilerinde istenmeyen etkilerin çoğu hafif ile orta derece arası şiddete sahip, erken başlangıçlı ve nadiren tedaviyi kısıtlayıcı niteliktedir. Bu olayların çoğunda, bu etkilerin Telzir / ritonavir kombinasyonuna mı, HIV hastalığının tedavisinde birlikte kullanılan tedavilere mi, yoksa hastalık sürecine mi bağlı oldukları açık değildir.
Erişkinler üzerinde gerçekleştirilen iki büyük klinik çalışmada, Telzir ile en azından olası bir ilişkisi olan ve en az orta derecede şiddete sahip (Derece 2 ya da üzeri) en sık rapor edilen klinik advers olaylar aşağıda özetlenmiştir. Telzir / ritonavir kombinasyonuyla tedavi edilen kişilerin en az %2’sinde rapor edilen tüm olaylar dahil edilmiştir.
Advers olaylar vücut sistemine, organ sınıfına ve mutlak sıklığa göre sıralanmıştır. Sıklıklar Yaygın olarak tanımlanmıştır (≥ %1 - < %10). Gastrointestinal hastalıklar: Yaygın – İshal, bulantı, kusma, karın ağrısı ve gaz şişkinliği. Sinir sistemi hastalıkları: Yaygın – Baş ağrısı. Metabolik ve beslenme bozuklukları: Yaygın – Hipertrigliseritemi. Cilt ve derialtı doku hastalıkları: Yaygın – Döküntü. Genel hastalıklar ve uygulama yeri sorunları: Yaygın – Halsizlik.
Kaşıntının eşlik ettiği ya da etmediği eritamatöz ya da makulopapüler deri döküntüleri tedavi sırasında görülebilmektedir. Döküntü genellikle Telzir / ritonavir kombinasyonuyla tedavinin kesilmesine gerek kalmadan spontan olarak geçmektedir.
Stevens-Johnson sendromu dahil şiddetli ya da yaşamı tehdit edici döküntü nadirdir ve klinik geliştirme programına dahil edilen kişilerin %1'inden azında rapor edilmiştir. Şiddetli döküntü vakalarında ya da sistemik ya da mukozal bulguların eşlik ettiği hafif ya da orta şiddette döküntü durumunda Telzir / ritonavir kombinasyon tedavisi kesinlik durdurulmalıdır.
Bazı hastalarda, bir proteaz inhibitörü içeren anti-retroviral rejimlerde derialtı periferik yağda bir azalma, intra-abdominal yağda artış ve retroservikal yağda birikme (bizon kamburu) dahil yağ dağılımında değişiklik olduğu bildirilmiştir. Hipertrigliseritemi, hiperkolesterolemi, insülin direnci ve hiperglisemi dahil metabolik anomaliler de proteaz inhibitörü içerikli rejimlerle rapor edilmiştir.
Antiretroviral proteaz inhibitörleri kullanan hastalarda yeni şeker hastalığı başlangıcı, hiperglisemi ya da mevcut şeker hastalığında alevlenme olduğu rapor edilmiştir. Proteaz inhibitörleriyle, daha spesifik olarak nükleosid analoglarıyla ilişkili olarak CPK, myalji, myosit ve nadiren rabdomiyoliz oranında artış olduğu rapor edilmiştir. Antiretroviral proteaz inhibitörleri kullanan hemofilik hastalarda artmış kendiliğinden kanama raporları bildirilmiştir.
Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir tedavisiyle potansiyel olarak ilişkili olan ve kişilerin %2'si ya da fazlasında rapor edilen klinik laboratuvar anomalilerinden (Derece 3 ya da 4) bazıları şunlardır: ALT; AST; serum lipaz ve trigliseritlerde yükselme. Total kolesterol düzeyinde artış kişilerin %2’sinden azında gözlenmiştir.
BEKLENMEYEN BİR ETKİ GÖRÜLDÜĞÜNDE DOKTORUNUZA BAŞVURUNUZ.

İlaç etkileşimleri:

Ritonavir daha güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olduğundan, Fosamprenavir ve ritonavir birlikte verildiğinde, ritonavir metabolik ilaç etkileşim profili baskın çıkabilir. Bu nedenden önce Telzir ve ritonavir tedavisine başlanmadan önce ritonavirin prospektüs bilgilerine başvurulmalıdır.
Ritonavir sitokrom P450 izoform CYP3A'nın güçlü bir inhibitörüdür. Ritonavir aynı zamanda CYP2D6'yı baskılamakta ve CYP3A4, CYP1A2, CYP2C9 ve glukuronosil tranferazı indükte etmektedir. Fosamprenavirin etken metaboliti olan amprenavir, ritonavire göre daha az güçlü bir CYP3A4 inhibitörüdür.
Fosamprenavir / ritonavir kombinasyonu ile diğer tıbbi ürünler ve fosamprenavir ile diğer tıbbi ürünler arasında özgün farmakokinetik ilaç etkileşim çalışmaları gerçekleştirilmiştir. Buna ilaveten, fosamprenavirin etken metaboliti olan amprenavir ile diğer tıbbi ürünler arasında kapsamlı etkileşim çalışmaları yürütülmüştür. Fosamprenavir bağırsak epitelinde hızlı ve kapsamlı olarak amprenavire dönüştürüldüğünden, amprenavir formülasyonlarına yakın plazma amprenavir düzeyleri sağladığından ve ritonavirle birlikte verildiğinde, amprenavire benzer düzeyde amprenavir farmakokineği sağladığından, bu son bileşikle yapılan ilaç etkileşim çalışmaları Telzir için de uyarlanabilmektedir.
CYP3A4 bağlantılı etkileşimler:
Fosamprenavirin etken metaboliti olan amprenavir ve ritonavir öncelikli olarak karaciğerde CYP3A4 tarafından metabolize edilmektedir. Bu nedenden ötürü bu metabolik yolu paylaşan ya da CYP3A4 aktivitesini modifiye eden ilaçlar, amprenavir ve ritonavir farmakokinetiğinde değişikliğe yol açabilir. Benzer bir şekilde, fosamprenavirin ritonavirle kombinasyon halinde uygulanması, bu metabolik yolu paylaşan diğer ilaçların farmakokinetiğinde değişikliğe neden olabilir.
CYP2D6 bağlantılı etkileşimler:
Ritonavir bir CYP2D6 inhibitörüdür. Bu nedenden ötürü ritonavir ve fosamprenavir kombinasyonu, öncelikli olarak CPY2D6 tarafından metabolize edilen tıbbi ürünlerin plazma konsantrasyonlarında artışa neden olabilir.
Kontrendike ilişkiler:
Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) substratları olan, dar terapötik pencereye sahip tıbbi ürünlerle birlikte verilmemelidir. Birlikte yapılacak bir uygulama bu tıbbi ürünlerin metabolizmalarında yarışmalı bir baskılamaya neden olabilir ve örneğin kalp aritmileri (örneğin terfenadin, triazolam, midazolam), uzun süreli sedasyon ya da solunumun depresyonu (örneğin triazolam, midazolam) ya da periferik vazospazm ya da iskemi (örneğin ergotamin, dihidroergotamin, ergonovin ve metilergonovin) gibi ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici advers olaylar için potansiyel yaratır.
Ritonavirle kombinasyon halinde Telzir, büyük ölçüde CYP2D6 metabolizmasına bağımlı olan ve plazma konsantrasyonlarındaki artışlar ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici sonuçlar doğurabilen tıbbi ürünlerle birlikte verilmemelidir. Bu tıbbi ürünler arasında flekainid ve propafenon sayılabilir.
Rifampisin, amprenavir plazma AUC düzeyini yaklaşık %82 oranında düşürmektedir. Diğer proteaz inhibitörlerine ilişkin bilgilere dayanarak Telzir ve ritonavirin rifampisinle birlikte verilmesinin de amprenavir plazma konsantrasyonlarında büyük artışa yol açması beklenmektedir. Dolayısıyla ritonavirle kombinasyon halinde Telzir rifampisinle birlikte verilmemelidir.
Sarı kantaron (Hypericum perforation) bitkisel preparatlarının birlikte verilmesi amprenavir ve ritonavir serum düzeylerinde azalmaya neden olabilir. Bunun nedeni Sarı kantaronun ilaç metabolize edici enzimleri indükte etmesidir. Bu nedenden ötürü sarı kantaron içeren bitkisel preparatlar Telzir ve ritonavirle birlikte verilmemelidir. Bir hastanın halen sarı kantaron kullanıyor olması durumunda amprenavir, ritonavir ve mümkünse virüs seviyesini kontrol edin ve sarı kantaron kullanmayı bırakın. Sarı kantaron kesildiğinde amprenavir ve ritonavir düzeylerinde artış meydana gelebilir. İndükte edici etki sarı kantaron tedavisi kesildikten sonra en az 2 hafta boyunca devam edebilir.
Ek ilişkiler, önlemler:
Antiretroviral maddeler:
Non-nükleosid ters transkriptaz inhibitörleri:
Efavirenz:efavirenzin (günde tek sefer 600 mg), fosamprenavir ve ritonavir günde tek sefer rejimiyle (fosamprenavir günde tek sefer 1400 mg ve ritonavir günde tek sefer 200 mg) birlikte verilmesi, plazma amprenavir AUC düzeyini %13 ve Cmin seviyesini %36 oranında azaltmıştır. Ritonavir dozunun günde tek sefer 300 mg düzeyine yükseltilmesiyle amprenavir plazma konsantrasyonu muhafaza edilebilmiştir. Efavirenz (günde tek sefer 600 mg) fosamprenavir ve ritonavir günde iki sefer rejimiyle (fosamprenavir günde iki sefer 700 mg ve ritonavir günde iki sefer 100 mg), amprenavir plazma konsantrasyonlarında önemli bir değişiklik meydana gelmemiştir.
Nevirapin: Nevirapinin diğer HIV proteaz inhibitörleri üzerindeki etkisine dayanarak nevirapin amprenavir serum konsantrasyonlarında azalmaya neden olabilir.
Delavirdin: Telzir / ritonavir kombinasyonu ile delavirdinin birlikte uygulanmasına yönelik doz önerisi yapılamamaktadır. Bu tıbbi ürünlerin birlikte kullanılması durumunda, delavirdin plazma konsantrasyonlarındaki azalma ve potansiyel sub-terapötik konsantrasyonlar nedeniyle daha az etkili olabileceğinden dikkatli olunması önerilmektedir.
Nükleosid / Nükleotid ters transkriptaz inhibitörleri: Fosamprenavir ve ritonavirle birlikte şu antiretroviral maddeler uygulandığında doz ayarlaması yapılmasına gerek yoktur: zidovudin, didanosin, stavudin, lamivudin, abakavir ve tenofovir.
Proteaz İnhibitörleri: Diğer proteaz inhibitörleriyle kombinasyon halinde fosamprenavir ve ritonavir kullanımına yönelik doz önerileri yapılamamaktadır. Mevcut etkileşim verileri aşağıdaki bölümlerde verilmektedir.
Lopinavir / ritonavir: Fosamprenavir / ritonavirle (700 mg / 100 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) birlikte lopinavir / ritonavir kombinasyonu (400 mg / 100 mg 2 hafta boyunca günde iki sefer) verildiğinde lopinavirin Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %30, %37 ve %52 oranlarında artış göstermektedir. Amprenavirin Cmax, AUC ve Cmin düzeyleri sırasıyla %58, %63 ve %65 oranlarında artmaktadır. Fosamprenavirle (1400 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) birlikte lopinavir / ritonavir (533 mg / 133 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) verildiğinde (lopinavir / ritonavir 400 mg / 100 mg iki hafta boyunca günde iki sefer uygulandığında gözlenen değerlere kıyasla) lopinavirin Cmax, AUC ve Cmin seviyelerinde değişim görülmemiştir. Amprenavirin Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri, fosamprenavir / ritonavir 700 / 100 mg iki hafta boyunca günde iki seferle elde edilen değerlere kıyasla, sırasıyla %13, %26 ve %42 oranlarında düşüş sergilemiştir. Bu kombinasyonun güvenlik ve etkililik açısından uygun dozları henüz belirlenmemiştir.
Indinavir: Eşzamanlı olarak indinavir (800 mg günde üç sefer, aç karna) alan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ve 800 mg günde üç sefer) uygulanmıştır. Amprenavir kararlı durum Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %18, %33 ve %25 oranlarında artış göstermiştir. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında indinavir kararlı durum Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %22, %38 ve %27 oranlarında düşüş kaydetmiştir.
Sakinavir: Eşzamanlı olarak sakinavir (800 mg günde üç sefer, tok karna) kullanan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ya da 800 mg günde üç sefer) uygulanmıştır. Amprenavir kararlı durum Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %37, %32 ve %14 oranlarında azalmıştır. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında, sakinavir kararlı durum Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %21 oranında artmış ve %19 ve %48 oranlarında azalma göstermiştir.
Nelfinavir: Eşzamanlı olarak nelfinavir (750 mg günde üç sefer, tok karna) kullanan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ya da 800 mg günde üç sefer) verilmiştir. Amprenavir kararlı durum Cmax ve Cmin seviyeleri sırasıyla %14 oranında azalmış ve %189 oranında artmıştır. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında nelfinavir kararlı durum Cmax, AUC ve Cmin seviyeleri sırasıyla %12, %15 ve %14 oranlarında artmıştır.  
Antibiyotikler / Antifungal Maddeler: Klaritromisin: ritonavir klaritromisin plazma konsantrasyonlarını artırmaktadır. Böbrek bozukluğu olan hastalara Telzir ve ritonavirle birlikte verildiğinde klaritromisin dozunda bir azaltma yapılması düşünülmelidir.
Eritromisin: eritromisinle birlikte fosamprenavir için farmakokinetik çalışması yapılmamış olmakla birlikte, birlikte uygulanmaları halinde her iki tıbbi ürünün plazma düzeylerinde artış görülebilir.
Ketokonazol / İtrakonazol: hem amprenavir hem de ritonavir ketokonazolün plazma konsantrasyonlarını artırmaktadır ve itrakonazol konsantrasyonlarını da artırmaları beklenmektedir. Yüksek dozda ketokonazol ve itrakonazol (> 200 mg/gün), risk / fayda oranı değerlendirilmeden ve ketokonazol ve itrokonazole bağlı advers olaylara yönelik daha yoğun takip yapılmadan birlikte Telzir ve ritonavirle birlikte kullanılmamalıdır.
Rifampisin: rifampisin güçlü bir CYP3A4 indüktörüdür. Amprenavirle birlikte yapılan uygulama amprenavir Cmin ve AUC seviyelerinde sırasıyla %92 ve %82 oranında bir azalmaya neden olmuştur. Rifampisin Telzir / ritonavir kombinasyonuyla birlikte verilmemelidir.
Rifabütin: amprenavirin rifabütinle birlikte uygulanması, rifabütin plazma konsantrasyonlarında (AUC) %200 oranında bir artışa ve rifabütin ilişkili advers olaylarda artışa neden olmuştur. Ritonavirin birlikte uygulanması durumunda rifabütin konsantrasyonlarında daha da büyük bir artış meydana gelebilir. Telzir ve ritonavirle birlikte uygulandığında rifabütin dozajında en az %50 oranında bir azaltma yapılması önerilmektedir. Dozun daha da fazla azaltılması gerekebilir.
Diğer tıbbi ürünler: Antasitler: amprenavirin AUC ve Cmax seviyeleri sırasıyla %18 ve %35 oranında azalırken tek bir 1400 mg fosamprenavir dozu, 30 ml antasit süspansiyonu dozuyla (3 gram alüminyum hidroksit ve 1.5 gram magnezyum hidroksite eşdeğer) birlikte uygulandığında Cmin (C12) seviyesi %14 oranında artış göstermiştir. Birlikte uygulanması halinde ilgili tıbbi ürünlerden hiçbiri için doz ayarlaması yapılması gerekli değildir.
Histamin H2 reseptör agonisti: histamin H2 reseptör agonistleriyle (örneğin ranitidin ve simetidin) birlikte kullanıldığında amprenavirin serum düzeyi azalabilir. Ranitidinin (300 mg tekli doz) fosamprenavirle (1400 mg tekli doz) birlikte verilmesi, plazma amprenavir AUC seviyesini %30 ve Cmax seviyesini %51 oranında azaltmıştır. Fakat amprenavir Cmin (C12) seviyesinde herhangi bir değişiklik gözlenmemiştir. Birlikte verilmesi durumunda ilgili tıbbi ürünler için doz ayarlamasının gerekli olduğu düşünülmemektedir.
Dar terapötik pencereye sahip tıbbi ürünler: amiodaron, kinidin, lidokain (sistemik yoldan), trisiklik antidepresanlar ve varfarin (INR takibi) gibi ciddi ya da yaşamı tehdit edici advers olaylara neden olabilen bazı maddeler için plazma konsantrasyonu takibi yapılabilir. Bu tıbbi ürünler için Telzir ve ritonavirle yapılacak eşzamanlı kullanımda oluşan güvenlik sorunu potansiyelini konsantrasyon takibiyle azaltmak mümkündür. Aşağıda sıralanan ilaçlar, eşzamanlı kullanılmaları halinde ritonavirle kombinasyon halinde fosamprenavirle etkileşime girebilecek CYP3A4 substratlarına, inhibitörlerine ya da indüktörlerine örneklerdir. Bu liste eksiksiz değildir. Bu potansiyel etkileşimlerin klinik açıdan önemi bilinmemektedir ve henüz araştırılmamıştır. Bu nedenden ötürü Telzir ve ritonavirle birlikte kullanılmaları halinde hastaların toksisite yönünden takip edilmeleri gerekmektedir.
Antikonvülsan ilaçlar: Enzimatik indüktörler olarak bilinen antikonvülsan maddelerin (fenitoin, fenobarbital, karbamazepin) birlikte verilmesi, amprenavir plazma konsantrasyonlarında azalmaya yol açabilir.
Benzodiazepinler: Alprazolam, klorazepat, diazepam ve flurazepam – serum konsantrasyonları yükselip aktivitelerinde artışa neden olabilir.
Kalsiyum kanal blokörleri: Amlodipin, diltiazem, felodipin, isradipin, nikardipin, nifedipin, nimodipin, nisoldipin ve verapamil - bu ilaçların serum konsantrasyonları artabilir ve buna bağlı aktivite toksisiteleri artış gösterebilir.
Deksametazon: CYP3A4'ü indükte edebilir ve amprenavir plazma konsantrasyonlarını azaltabilir.
Erektil disfonksiyon maddeleri: Ritonavir ve diğer proteaz inhibitörleri için mevcut verilere dayanarak sildenafil plazma konsantrasyonlarının, Telzir ve ritonavirle birlikte verilmesi halinde önemli ölçüde artması beklenmektedir ve sildenafil-bağlantılı advers olaylarda artış neden olabilir. Birlikte kullanılmaları tavsiye edilmemektedir.
HMG-CoA reduktaz inhibitörleri: Lovastatin ve simvastatin gibi metabolizma için yüksek düzeyde CYP3A4'e bağımlı olan HMG-CoA reduktaz inhibitörlerinin, Telzir ve ritonavirle birlikte verilmeleri durumunda önemli ölçüde artmış plazma konsantrasyonlarına sahip olmaları beklenmektedir. HMG-CoA reduktaz inhibitörlerinin artmış konsantrasyonları rabdomiyoliz dahil myopatiye neden olabileceğinden, bu tıbbi ürünlerin Telzir ve ritonavirle kombine edilmemesi önerilmektedir. Atorvastatin (10 mg 4 gün boyunca günde tek sefer) fosamprenavir / ritonavirle (700 mg / 100 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) birlikte verildiğinde atorvastatinin Cmax, AUC ve Cmin düzeyleri sırasıyla %184, %153 ve %73 oranlarında artış göstermiştir. Amprenavirin Cmax, AUC ve Cmjn düzeylerinde değişim meydana gelmemiştir. Telzir ve ritonavirle birlikte kullanıldığında 20 mg/günü aşmayan atorvastatin dozları uygulanmalı ve atorvastatin toksisitesine yönelik dikkatli takip yapılmalıdır. Atorvastatinle birlikte uygulandığında fosamprenavir / ritonavir için doz ayarlaması yapılması gerekli değildir. Pravastatin ve fluvastatinin metabolizması CYP3A4'e bağımlı değildir ve proteaz inhibitörleriyle etkileşim olması beklenmemektedir. Bir HMG-CoA reduktaz inhibitörüyle tedavi endikasyonu oluştuğunda pravastatin ya da fluvastatin kullanılması tavsiye edilmektedir.
İmmünosüpresanlar: Fosamprenavir ve ritonavirle birlikte uygulandığında siklosporin, rapamisin ve takrolimus plazma konsantrasyonlarında artış görülebilir. Bu nedenden ötürü seviyeler sabitleşene dek sık terapötik konsantrasyon takibi yapılması tavsiye edilmektedir.
Metadon: Hem amprenavir hem de ritonavir metadonun plazma konsantrasyonunda azalmaya neden olmaktadır. Bu nedenden ötürü metadon Telzir ve ritonavirle birlikte verildiğinde hastalar opiat yoksunluk sendromu yönünden yakından izlenmeli ve eşzamanlı olarak metadon plazma düzeyleri de takip edilmelidir.
Steroidler: Estrojenler, progestojenler ve bazı glukokortikoidler amprenavir ve ritonavirle etkileşime girebilmekle birlikte bu etkileşimin niteliğini öngörmek için yeterli veri mevcut değildir. Amprenavir ve ritonavirle metabolik etkileşim potansiyeli nedeniyle hormonal kontraseptiflerin etkililiği değişebilir. Çocuk doğurma potansiyeli olan kadınların alternatif güvenilir doğum kontrol yöntemleri kullanmaları tavsiye edilmektedir.
Sarı Kantaron: Bitkisel Sarı kantaron (Hypericum perforatum) preparatının eşzamanlı olarak kullanılması halinde amprenavirin serum seviyesi azalabilir. Bunun nedeni ilaç metabolize edici enzimlerin St John's wort tarafından indüksiyonudur. Bu nedenden ötürü sarı kantaron ihtiva eden bitkisel preparatlar Telzir ile kombine edilmemelidir. Bir hasta halen sarı kantaron kullanıyorsa, amprenavir ve mümkünse virüs seviyeleri kontrol edilir ve sarı kantaron kullanımı kesilir. Sarı kantaron kesildikten sonra amprenavir düzeyi artış gösterebilir. Fosamprenavirin dozunun ayarlanması gerekebilir. Sarı kantaron tedavisi kesildikten sonra indükte edici etkisi en az 2 hafta boyunca devam edebilir.

Kullanım şekli ve dozu:

Tedavi, HİV enfeksiyonu tedavisinde deneyimli bir hekim tarafından başlatılmalıdır.
Tüm hastalar önerilen tüm doz rejimine uymalarının önemi konusunda uyarılmalıdır.
Ritonavir ile kombinasyon halindeki Telzir 700mg Film Tablet yemeklerle birlikte alınmalıdır.
Erişkinler (18 yaşındakiler ve üstü): Önerilen günlük doz günde tek sefer 1400 mg Telzir ile birlikte günde tek sefer 200 mg ritonavir ya da günde iki sefer 700 mg Telzir ile birlikte günde iki sefer 100 mg ritonavirdir. Her iki rejimin de diğer antiretroviral maddelerle birlikte uygulanması gerekmektedir.
Çocuklar (12 yaş altı) ve 12-17 yaş arasındaki ergenler: Ritonavir ile kombinasyon halinde Telzir'in güvenlik ve etkililiği bu hasta popülasyonunda henüz belirlenmemiştir.
Yaşlılar: Ritonavir ile kombinasyon halinde fosamprenavirin farmakokinetiği, 65 yaş üstü hastalarda incelenmemiştir.
Böbrek rahatsızlığı: Böbrek rahatsızlığı olan hastalarda başlangıçta doz ayarlaması yapılması gerekli değildir.
Karaciğer rahatsızlığı: Fosamprenavir insanlarda amprenavire dönüştürülmektedir. Amprenavir ve ritonavirin temel eliminasyon yolu karaciğer metabolizmasıdır. Bu kombinasyonun karaciğer bozukluğu olan hastalarda kullanımına ilişkin sınırlı sayıda veri mevcut olduğundan özel dozaj tavsiyelerinde bulunulması mümkün değildir.
Netice itibariyle ritonavir ile kombinasyon halinde Telzir, hafif ve orta dereceli karaciğer rahatsızlığı olan hastalarda dikkatli bir şekilde kullanılmalı ve ağır karaciğer bozukluğu olanlarda ise kullanılmamalıdır.
Aşırı Dozaj Telzir için bilinen bir antidot mevcut değildir. Amprenavirin periton diyalizi ya da hemoliz yoluyla uzaklaştırılıp uzaklaştırılamayacağı bilinmemektedir. Doz aşımı olması halinde hasta toksisite belirtisi yönünden takip edilmeli ve gerekirse standart destek tedavisi uygulanmalıdır.
Saklama Koşulları 30°C’ın altındaki oda sıcaklığında saklayınız. ÇOCUKLARIN ULAŞAMAYACAKLARI YERLERDE VE AMBALAJINDA SAKLAYINIZ.

Atc Kodu:

J05AE07

İthalatçı Firma:

GlaxoSmithKline Services plc
Telefon: